Romatoid artrit, ankilozan spondilit gibi temelde eklemleri ve kas iskelet sistemini tutan kronik inflamatuvar hastalıklar yıllar içinde gelişen eklem harabiyeti, komorbid durumlar ve ilaçların yan etkileri sonucunda sakatlığa neden olur. Son yıllarda farmakolojik tedavilerde ortaya çıkan gelişmelere rağmen hala romatizmal hastalıklara bağlı gelişen fonksiyonel kayıpların ve bunun sonucunda gelişen yaşam kalitesinde bozulma ve işgücü kaybının önüne geçilememektedir. Hastaların fonksiyonel durumlarını koruyabilmeleri için ilaç tedavisi ile birlikte fiziksel aktivite ve egzersiz yapmaları da önerilmektedir. Romatizmal hastalıklarda egzersizin amaçları eklem hareket açıklığını korumak, fleksibiliteyi sağlamak, kas kuvvetini korumak ve arttırmak; dayanıklılığı ve aerobik kapasiteyi arttırmaktır. Inflamatuvar hastalıklarda egzersize uyum önemli bir sorundur. Hasta uyumunu arttırmak için hekim hasta işbirliği gereklidir. Başlangıçta egzersizlerin gözlem altında yaptırılması, egzersiz programının hasta için bireyselleştirilmesi yakınlarının da bu programa dahil edilmesi gereklidir. Hastalık aktivitesinin baskılanması da, hastanın egzersize katılımını arttırır. Egzersiz programı başlamadan önce hasta, hastalık aktivite parametreleri ve egzersiz kapasitesi açısından önerilen ölçeklerle değerlendirilmeli ve düzenli aralıklarla takip edilmelidir. Son yıllarda kardiyovasküler risk artışı ve inflamasyona karşı aerobik egzersizler ve kas kuvvetlendirme egzersizleri ile ilgili öneriler artmaktadır. Ülkemizde fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimlerinin temel uğraş alanlarından biri olan inflamatuvar romatizmal hastalıklarda uygulanacak egzersiz protokollerinin standart hale getirilmesi ve bu alandaki çalışmaların arttırılması gereklidir.