Hastalar ve yöntemler: Ocak 2014 - Aralık 2014 tarihleri arasında SP tanısı ile hastanemizin pediyatrik rehabilitasyon ünitesinde yatarak tedavi gören 187 çocuk hastanın (108 erkek, 79 kız; ort yaş 7.0±3.0 yıl; dağılım 2-15 yıl) bilgileri geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri ve uygulanan tedavi yöntemleri (fizik tedavi ve rehabilitasyon, ortez, oral antispastik tedavi, botulinum toksin veya ortopedik cerrahi) kaydedildi. Serebral palsi şiddetini belirlemede KMFSS kullanıldı.

Bulgular: Hastaların büyük bölümü KMFSS’ye göre seviye 3, (%29.4) ve seviye 4 (%29.9) idi. Hastaların tamamına fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulandı. Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi’ne göre ayak-ayak bileği ortezi (AFO) kullanımı seviye 2 (%71.4) ve seviye 3’de (%43.6), oral antispastik ilaç kullanımı seviye 3 (%27.3) ve seviye 4’de (%25), Botulinum toksin uygulaması seviye 1 (%66.7) ve seviye 3’te (%74.5) ve ortopedik cerrahi uygulaması seviye 3 (%27.3) ve seviye 4’te (%28.6) en yüksekti. Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi seviyelerine göre AFO kullanımı (p=0.001) ve Botulinum toksin uygulaması (p=0.001) yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanırken, oral anti-spastik tedavi (p=0.28) ve ortopedik cerrahi (p=0.10) açısından anlamlı bir fark gözlenmedi. Fizik tedavi ve rehabilitasyon, oral anti-spastik tedavi ve Botulinum toksin uygulamalarının dağılımı, Avrupa Uzlaşı Bildirisi’nde yer alan tedavi önerileri ile uyumlu idi.

Sonuç: Serebral palsili çocukların KMFSS seviyeleri göz önünde bulundurularak, multidisipliner bir rehabilitasyon programı oluşturulmalıdır. Çalışmamızın SP’li çocukların ebeveynlerine multidisipliner tedavi programının açıklanmasında yardımcı olacağı kanaatindeyiz. Anahtar Kelimeler : Serebral palsi; Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi; tedavi