Hastalar ve yöntemler: Eylül 2014 - Aralık 2014 tarihleri arasında 60 Behçet hastası ve 60 yaş ve cinsiyet eşleştirilmiş sağlıklı kontrol çalışmaya alındı. Fibromiyalji sendromu varlığı Amerikan Romatoloji Derneği (ACR) tanı kriterlerine göre değerlendirildi. Hassas nokta sayısı (TPC) skorları kaydedildi. Fibromiyalji sendromu hastalık şiddeti Fibromiyalji Etki Anketi (FIQ) ile ölçülürken, Behçet hastalık aktivitesi Behçet Hastalığı Anlık Aktivite Formu (BDCAF) ile belirlendi. Yaşam kalitesi, Kısa Form-36 (KF-36) ile değerlendirildi.

Bulgular: ACR kriterlerine göre, FMS sıklığı Behçet hastalarında %16.7 ve kontrollerde %3.3 idi; bu da, kontrollere kıyasla Behçet hastalıklı FMS grubunda anlamlı düzeyde daha yüksek oranları gösteriyordu [olasılık oranı (OR)= 5.8 güven aralığı (GA) %95 (1.21-27.72)] (p=0.015). Fibromiyalji sendromu olmayanlara kıyasla, FMS’li Behçet hastalarında BDCAF’nin baş ağrısı, merkezi sinir sistemi tutulumu, hasta ve hekim hastalık aktivitesi algısı alt gruplarında anlamlı düzeyde daha yüksek ve KF-36’nın tüm alt gruplarında anlamlı düzeyde daha düşük skorlama görüldü (p<0.05). Oral ülserler dışındaki hastalık aktivitesi değişkenleri ile FIQ skorları arasında pozitif bir ilişki varken, KF-36 alt grupları ile FIQ skorları arasında negatif bir ilişki vardı (p<0.05). TPC skorları, oral ve genital ülserler, cilt lezyonları ve püstüller dışındaki hastalık aktivitesi değişkenleri ile pozitif ilişkili iken, KF-36 alt grupları ile negatif ilişki gösterdi (p<0.05).

Sonuç: Fibromiyalji sendromu Behçet hastaları arasında yaygın olup, daha yüksek hastalık aktivitesi ve daha kötü yaşam kalitesi ile ilişkilidir. Behçet hastalarında eş zamanlı FSM tanısı, daha etkili tedavi stratejilerinin belirlenmesinde bizlere yardımcı olabilir. Anahtar Kelimeler : Behçet hastalığı; hastalık aktivitesi; fibromiyalji; yaşam kalitesi