Kardiyak Rehabilitasyon Sonrasında Yaşam Kalitesi, Fonksiyonel Kapasite ve Depresyon Düzeyinde Düzelme
2 Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Afyonkarahisar, Türkiye
3 Department of Cardiology, Afyon Kocatepe University Faculty of Medicine, Afyonkarahisar, Turkey
4 Department of Cardiology, Afyon Kocatepe University Faculty of Medicine, Afyonkarahisar, Turkey DOI : 10.5152/tftrd.2015.76093
Amaç: Kardiyak rehabilitasyon programında (KRP), hastalar kardiyak bir olay veya işlem sonrasında optimal fiziksel ve psikososyal sağlık durumlarına ulaşabilmeleri ve koruyabilmeleri için desteklenir. Biz bu çalışmada kardiyopulmoner rehabilitasyon ünitemizde uyguladığımız KRP’nın etkilerini retrospektif olarak değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: Otuz seansı tamamlamış koroner arter hastalığı (KAH) olan 40, koroner arter baypas graft (KABG) operasyonu geçirmiş 10 hastanın kayıtları değerlendirildi. KRP, sabit kalp hızı yöntemi ile bisiklet ergometresiyle uygulanan aerobik ve üst ve alt ekstremiteleri güçlendirme egzersizlerini içeriyordu. Hastaların vital bulguları bisiklet ergometresi kullanılarak yapılan aerobik egzersiz süresince monitörize edildi. Hastaların yaşam kaliteleri Short Form-36 (SF-36), aerobik egzersiz kapasiteleri ve metabolik eşlenik (MET) düzeyleri Bruce protokolünde yapılan efor testi, fonksiyonel kapasiteleri 6 dakika yürüme testi (6DYT), depresyon düzeyleri ise Beck Depresyon Envanteri (BDE) uygulanarak belirlendi.
Bulgular: KRP’nin sonunda KAH’da SF-36 anketinin sosyal fonksiyon, emosyonel rol ve mental komponent hariç tüm alt birimlerinde, KABG hastalarında ise fiziksel fonksiyon, fiziksel rol, sosyal fonksiyon ve mental sağlık alt birimlerinde istatistiksel anlamlı artış gözlendi (p<0,05). Hastaların ortalama MET değeri her iki grup hastada anlamlı artış gösterdi (p<0,05). 6 DYT ortalaması ise KAH’da 455,3±66,4’den KRP sonunda 522,7±68,5 m’ye, KABG hastalarında da 389,1±88,5’den 495,0±99,1’e istatistiksel anlamlı olarak arttı (p<0,05). BDE skoru KAH’da 4,3±7,1’den 2,9±4,3’e istatistiksel anlamlı düşüş gösterirken (p<0,05), KABG hastalarında anlamlı düşüş gözlenmedi.
Sonuç: Kardiyopulmoner rehabilitasyon ünitemizde, bisiklet ergometre sistemi kullanarak endurans eğitimini uyguladığımız KRP, KAH ve KABG hastalarımızın yaşam kalitesinde, fonksiyonel kapasitesinde düzelmeler sağlamıştır. Depresyon düzeyinde düzelme ise yalnız KAH’da gözlemlenmiştir.