Amaç: Bu çalışmamızda inme sonrası kliniğimize başvuran hastalara yatırılarak yapılan rehabilitasyonun fonksiyonel son duruma etkisini araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntemler: Ekim 2010-Kasım 2011 tarihleri arasında Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniğine başvuran, yatırılarak rehabilitasyon programına alınan 126 hastanın medikal kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar etiyolojilerine göre; iskemik ve hemorajik, yaşa göre; 65 yaş altı, 65 yaş ve üstü, rehabilitasyona kadar geçen süreye göre; erken (3 aydan erken) ve geç (3 ay ve üstü), tutulan tarafa göre; sağ ve sol olmak üzere gruplara ayrılarak değerlendirildi. 

Hastaların merkezimize kabulünde ve taburculuğundaki fonksiyonel durumları, yatış sürecindeki fonksiyonel kazançları; Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (FBÖ), FBÖ kazancı ve FBÖ verimliliği ile değerlendirildi.

Bulgular: Akut dönem hastalarda giriş FBÖ 73,2±29,1 olup, kronik dönem hastalarda 80,7±32,9 idi. İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu. FBÖ kazancı akut dönem hastalarda ortalama 17,7±18,2, kronik dönem hastalarda 9,3±11,7 olup akut dönem hastalardaki FBÖ kazancı istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,02). Akut dönem hastalarda FBÖ verimliliği de istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,03).

Sonuç: Sonuç olarak bu 126 hemiplejik hasta ile yapılan retrospektif çalışmada akut dönemdeki hastaların FBÖ kazancı ve verimliliği kronik dönemdeki hastalara daha fazlaydı. Erken dönemde rehabilitasyon programına başlamanın hastaların günlük yaşam aktivitelerini daha rahat yapmalarını ve daha fazla fonksiyonel kazanç elde etmelerini sağlayacaktır.