İstanbul’daki Serebral Palsi Olgularının Klinik ve Demografik Özellikleri: Çok Merkezli Çalışma
2 Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation, İstanbul Okmeydanı Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
3 Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Gülhane Military Medical Academy Hospital, İstanbul, Turkey
4 Department of Physical Medicine and Rehabilitation, İstanbul University İstanbul Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
5 Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation, Göztepe Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
6 Manus Hand Surgery Group
7 Department of Pediatric Neurology, İstanbul University Cerrahpaşa Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
8 Department of Physical Medicine and Rehabilitation, İstanbul University Cerrahpaşa Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
9 Institute of Neurological Sciences, Marmara University Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
10 Department of Orthopaedics, Bezmialem Foundation University Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
11 Department of Pediatric Neurology, İstanbul University İstanbul Faculty of Medicine, İstanbul, Turkey
12 Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation, Şişli Etfal Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
13 Department of Orthopedics, Baltalimanı Bone Diseases Hospital, İstanbul, Turkey
14 Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Bezmialem Foundation University, İstanbul, Turkey DOI : 10.5152/tftrd.2014.42402
Amaç: Bu makalenin amacı İstanbul ‘daki serebral palsi (SP) olgularının demografik özellikleri, klinik tipi, risk faktörleri ve bazı klinik özelliklerini içeren epidemiyolojik özelliklerini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Eğitim, araştırma ve üniversite hastanelerinden oluşan 11 merkezin katıldığı çok merkezli ve retrospektif bir çalışmadır. 2005 ve 2007 yılları arasında eğitim, araştırma ya da üniversite hastanelerinde kayıt edilen SP olgularının demografik ve klinik verileri, İstanbul Serebral Palsi Çalışma Grubunca toplandı.
Bulgular: Yaş ortalamaları 7,27±4,63 (2-18) yıl olan 730 olgu çalışmaya alındı. Olguların 429’u (%58,8) erkek, 301’i (%41,2) kızdı. Klinik tiplendirmede, spastik tip %91, karma tip %3,6, diskinetik tip %3,2 ve ataksik tip % 0,7 olarak bulundu. Olguların %51,9’una yaşamlarının ilk 6 ayı içinde tanı konmuştu, %24,6’sı 2. altı ay; %23,5 ‘i ise 12. aydan sonra tanı almıştı. Yüzde 32 olguda konuşma bozukluğu, %23,1’inde mental gerilik ve %20,9’unda epilepsi mevcuttu.
Sonuç: Ülkemizde SP olguların demografik özellikleri ile ilgili az sayıda çalışma mevcuttur. Bu çalışma, Türkiye’deki SP olgu profilini belirlemede ve prospektif çalışmalara hasta havuzu oluşturmak için bir ön çalışma niteliğindedir.