Amaç: Çalışmamızın amacı idiopatik karpal tünel sendromlu (KTS) hastalarda sürekli ultrason (US) tedavisinin etkisini değerlendirmekti.
 

Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, elektromiyografik muayene ile tek taraflı (dominant taraf) KTS olduğu doğrulanmış 28 hasta üzerinde gerçekleştirildi. Hastalar rasgele iki gruba ayrıldı; 1,5W/cm2 intentisiteli aktif US tedavisi (Grup 1) (15 el) ve plasebo US tedavisi (Grup 2) (13 el). Tüm tedaviler 2 hafta boyunca haftada 5 gün, günde bir kez palmar karpal tünel alanına 5 dakika uygulandı. Ayrıca hastaların tümü yalnızca geceleri nötral pozisyonda tutan bilek splintlerini kullandı. Klinik değerlendirmeler tedavinin başlangıcında ve sonunda yapıldı. Hastalar visüel analog skala (VAS), semptom şiddet skalası (SŞS), fonksiyonel durum skalası (FDS) ve kavrama gücü gibi klinik değişkenler ile değerlendirildi. Elektromiyografik incelemeler tedavinin başlangıcında ve tedavi sonunda yapıldı. 
 

Bulgular: Klinik ve elektromiyografik değişkenler başlangıçta her iki grupta benzerdi. Her iki grupta tedavi sonrası VAS (sırasıyla, p<0,001, p<0,05) ve SŞS (sırasıyla, p<0,001, p<0,05) ölçümlerinde anlamlı iyileşmeler gözlendi. Bununla birlikte tedavi sonrasında yalnız aktif US grubunda FDS ve kavrama gücü ölçümlerinde anlamlı iyileşmeler (sırasıyla, p<0,01, p<0,01) bulundu. Gruplar karşılaştırıldığında, tedavi sonrası VAS (p<0,001), SSS (p<0,001) ölçümlerinde aktif US grubu lehine anlamlı iyileşme gözlendi. Her iki grupta tedavi sonrasında elektromiyografik değişkenlerde istatistiksel anlamlı bir iyileşme yoktu (p>0,05).
 

Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, US tedavisinin KTS’deki ağrı ve klinik değişkenler üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. Biz, o nedenle, US tedavisinin KTS’li hastalarda iyi bir konservatif tedavi metodu olarak kullanılabileceğini düşünüyoruz.