Amaç: Diz osteoartritinin ana semptomu ağrıdır. Ağrı, refleks yolla, eklem çevresi kas spazmı, eklem hareket kısıtlığı ve immobilizasyona sebep olur. Sonuçta, kuadriseps kasında zayıflık ve atrofi gelişir. Bu çalışmada, diz osteoartritli hastalarda, izometrik egzersizler ve elektriksel stimülasyon karşılaştırıldı. 
 

Gereç ve Yöntem: Yirmisekiz hasta randomize tek kör olarak iki gruba ayrıldı. Birinci grupta; parasetamol + infraruj + elektrik stimülasyonu (günde bir kez, 20 seans) uygulandı. İkinci grupta; parasetamol + infraruj + aktif rezistif izometrik egzersizler (günde bir kez, 20 seans) uygulandı. Tedavi öncesi ve sonrası ağrı, aktif eklem hareket açıklığı, uyluk çevresi ölçümleri, aktivite zamanı, WOMAC ve Lequesne indeksleri değerlendirildi. Rektus femoris kasının çapı, tedavi öncesi ve sonrası kantitatif olarak bilgisayarlı tomografi ile ölçüldü. Klinik ve radyolojik bulgular, her iki grupta değerlendirildi. 
 

Bulgular: Her iki grupta, parametrelerin tümünde istatistiksel olarak anlamlı düzelme gözlendi (p<0.05). Egzersiz grubunda, eklem hareket açıklığı diğer gruptan daha fazla bulundu (p<0.05). Rektus femoris kasının çapı, grupların her ikisinde de arttı (p<0.05). Bu artış, elektriksel stimülasyon grubunda daha yüksekti (p<0.05). 
 

Sonuç: Elektriksel stimülasyon, diz osteoartritinde, kuadriseps kas zayıflığını ve atrofisini önlemede, egzersiz kadar etkin bulundu. Elektriksel stimülasyon, klinik uygulamada, tek başına veya kombinasyonla kullanılabilir. İzometrik egzersizler ev programı olarak devam ettirilebilir.