Amaç: Bu çalışmada, femoral anteversiyon artışının neden olduğu yürüme anomalilerini belirlemek ve bu anomalileri spastik diparezik tip serebral palsili (SD) çocuklarda gözlenen yürüme deviyasyonlarından ayırmak amaçlanmıştır. 
 

Gereç ve Yöntem: Altı femoral anteversiyonu artmış nörolojik açıdan normal olgunun (NFAA), dokuz fermoral anteversiyonu artmış SD’li olgunun (SDFAA) ve onbeş femoral anteversiyonu olmayan ve nörolojik açıdan normal olgunun (NO) yürüme parametreleri karşılaştırılmıştır. Üç boyutlu hareket analiz sistemi ile sagital plan pelvis, kalça ve diz kinematik, kinetik ve zaman-mesafe parametreleri analiz edilmiştir. 
 

Bulgular: İlk temas fazındaki diz fleksiyon ve ayak dorsifleksiyon artışının, basma fazındaki ortalama pelvik anterior tilt artışının, basma fazı sonundaki plantar fleksiyon momentindeki azalmanın, çift destek periyodundaki artışın ve ortalama yürüme hızındaki azalmanın SDFAA grubunda, NFAA ve NO grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı olduğu belirlenmiştir ki bu parametreler saf spastik diparezi etkisidir. DFAA grubundaki maksimum diz ekstansiyon momentindeki artış NFAA grubuyla kuvvetli derecede benzerdir ki bu durum saf femoral anteversiyon etkisini göstermektedir. 
 

Sonuç: Bu sonuçlar femoral anteversiyon artışı ile çömelme postürü arasındaki ilişki varlığını savunan hipotezi desteklemektedir. Ortopedik cerrahinin, spastik diparezik serebral palsili hastalarda öncelikle artmış femoral anteversiyonu düzeltmeyi planlaması, anormal yürüme parametrelerinin normale yaklaşmasında faydalı olabilir.