Detrüsör Aşırı Aktivitesi Olan Omurilik Hasarlı Olgularda Sakral Dermatomal Transkutanöz Nörostimülasyo
2 Ankara Physical Medicine and Rehabilitation Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
3 Ankara Physical Therapy and Rehabilitation Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
4 Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation, Ankara Physical Medicine and Rehabilitation Training and Research Hospital, Ankara, Turkey DOI : 10.4274/tftr.66934
Amaç: Çalışmamızda sakral dermatomal transkutanöz elektriksel nörostimülasyon (SDTENS) metodunun omurilik hasarına bağlı detrüsör aşırı aktivitesinde etkinliğini değerlendirdik.
Gereç ve Yöntem: Aşırı aktif detrüsörü olan 18 omurilik hasarlı hasta (15 erkek, 3 kadın) çalışmaya dahil edildi ve randomize olarak stimülasyon ve kontrol gruplarına ayrıldı. Tüm hastalara oral antikolinerjik ilaç (Oksibutinin HCl) tedavisi verildi. Stimülasyon grubundaki hastaların tedavisine üç haftalık transkutanöz elektriksel stimülasyon eklendi.
Bulgular: Stimülasyon ve kontrol gruplarında tedavi öncesi ve sonrası ortalama maksimum sistometrik kapasiteler sırasıyla 92,1±43,6 ml, 226,6±133,1 ml (p=0,008) ve 92,3±47,0 ml, 222,1±178,2 ml (p=0,066) olarak saptandı. Stimülasyon ve kontrol gruplarında ortalama artışlar sırasıyla %189 ve %170 olarak saptandı (p>0,05).
Sonuç: Aşırı aktif detrüsörlü omurilik hasarlı hastalarda oral antikolinerjik tedaviye ek olarak uygulanan SDTENS tedavisi ile mesane kapasitesinde istatistiksel olarak anlamlı artış sağlanırken, aynı süreyle sadece antikolinerjik tedavi alan hastalarda kapasitedeki artış anlamlılık sınırına ulaşmamıştır. SDTENS, bu hasta grubunda olası bir adjuvan tedavi seçeneği olarak ortaya çıksa da, bu yöntemin etkinliğini göstermek için daha büyük hasta gruplarında yapılacak çalışmalara gereksinim vardır.
Anahtar Kelimeler : Transkutanöz elektriksel stimülasyon, aşırı aktif detrüsör, omurilik hasarı