Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation 2015 , Vol 61 , Num 3

Obstructive Sleep Apnea Syndrome May Be a Risk Factor for the Development of Osteoporosis in Men at an Early Age?

Saadet Han Aslan 1 ,Şebnem Yosunkaya 2 ,Aysel Kıyıcı 3 ,Oktay Sarı 4
1 Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Konya, Türkiye
2 Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Konya, Türkiye
3 Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Bölümü, Konya, Türkiye
4 Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Nükleer Tıp Bölümü, Konya, Türkiye
DOI : 10.5152/tftrd.2015.59913

Objective: Chronic intermittent hypoxia due to respiratory events occurring during sleep and sleep fragmentation due to arousals in obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) may affect bone mineral density (BMD) directly or may be by causing a change in BMD through effects on hormones. We aimed to investigate whether any BMD change or any change in the level of hormones [growth hormone (GH), insulin-like growth factor-1 (IGF-1), free testosterone, total testosterone, and sex hormone-binding globulin (SHBG)], which may be related to BMD, occurs in middle-aged male patients with OSAS and compare the same with normal individuals.

 

Material and Methods: Blood samples were collected from the participants in the morning (07.00–08.00 AM) after applying polysomnography for diagnosis. GH, IGF-1, total testosterone, and SHBG levels were measured using the enzyme-linked immunosorbent assay method, whereas the free testosterone level was measured using the radioimmunoassay method. BMD was measured at the femoral neck and lumbar vertebra using the Dual energy X-ray absorptiometry (DEXA) method.

 

Results: Between the two groups of hormones levels and T-score values statistically significant difference was not obtained. There was a statistically significant positive relationship between age and T-score femur (p<0.001) and T-score vertebra (p=0.017) and between rapid eye movement sleep time and T-score femur (p=0.032) in the OSAS group. Although patients who have BMD <-2.5 in the OSAS group (5/24) was detected to be higher than the control group (0/22), the difference was not statistically significant (p=0.05).

 

Conclusion: In this study, we demonstrated that OSAS may not be a risk factor in the development of osteoporosis in middle-aged male patients. In addition, there was no direct relation between BMD and chronic intermittent hypoxia, apnea–hypopnea index, or excessive sleepiness. Furthermore, we could not obtain any distinct relationship between OSAS and hormonal parameters that affects BMD.

 


 

Turkish


Başlık:Obstrüktif Uyku Apne Sendromu Erkeklerde Erken Yaşta Osteoporoz Gelişimi için Bir Risk Faktörü Olabilir Mi? 

 

Anahtar Kelimeler:Obstrüktif uyku apne sendromu, osteoporoz, GH, IGF-1, testosteron, SHBG

 

Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromunda (OUAS) uyku esnasında meydana gelen solunumsal olaylar nedeniyle gelişen kronik aralıklı hipoksi veya arousallar nedeniyle gelişen uyku bölünmeleri direkt kemik mineral dansitesine (KMD) etki edebilir veya hormonlar üzerine etki ederek KMD’de değişikliğe yol açabilirler. Biz, OUAS’lı orta yaşlı erkek hastalarda normal kişiler ile karşılaştırıldığında, KMD değerleri veya KMD ile ilişkili olabilecek hormon seviyelerinde: büyüme hormonu (GH), insülin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1), serbest testosteron, total testosteron ve seks hormonu bağlayan globulin (SHBG) değişiklik olup olmadığını araştırmayı amaçladık.

 

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya alınan tüm olgulara tanı için uygulanan polisomnografi sonrası sabah 07.00-08.00’de kan örnekleri alındı, GH, IGF-1, total testosteron ve SHBG düzeyleri ELISA yöntemi ile serbest testosteron düzeyi ise Radio İmmuno Assay yöntemi ile ölçüldü. KMD femur boynu ve lomber vertebra seviyelerinden Dual enerji X-ray absorbsiyometre (DEXA) yöntemi ile ölçüldü.

 

Bulgular: İki grup arasında hormon seviyeleri ve T-skoru değerleri açısından istatistiksel bir farklılık elde edilmedi. OUAS’lı grupta, yaş ile T-skor femur (p<0,001) ve T-skor vertebra (p=0,017) arasında; REM uyku süresi ve T-skor femur (p=0,032) arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif bir ilişki mevcuttu. KMD <-2,5’in altında tespit edilen hasta sayısı OUAS’lı grupta (5/24) kontrol grubundan (0/22) daha fazla tespit edilmiş olsa da, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p=0,05).

 

Sonuç: Bu çalışmada, OUAS’ın orta yaşlı erkek hastalarda osteoporoza bir eğilime sebep olmadığı gösterilmiştir. Ek olarak, KMD ile kronik intermitten hipoksi, apne-hipopne indeksi veya aşırı uyku hali ile direk bir ilişki tespit edilmemiştir. Ayrıca, OUAS ile KMD’ye etki edebilecek hormonal parametreler arasında açık bir ilişki ortaya konamamıştır.

Keywords : Obstructive sleep apnea syndrome, osteoporosis, GH, IGF-1, testosterone, SHBG