Objective: Amputation is a tragic event that changes body image, causes a loss in movement freedom, and lowers self-esteem. The aim of this study is to evaluate the use of prostheses in patients after lower extremity amputations.

Material and Methods: A total of 92 patients who had lower extremity amputation between the years 2003-2011 and those who could be contacted were included in this study. The patients with and without prosthesis were evaluated with the Body Image, Hospital Anxiety and Depression, and Rosenberg Self-Esteem scales after questioning for sociodemographic characteristics.

Results: The mean age of patients was 67.80±16.01 in those had lower extremity amputations due to several reasons, and 74% was male while 26% was female. Of the total patients, 53% had amputations under the knee, 13% had knee disarticulation, and 34% had amputation above the knee. Only 23% was using a prosthesis among all patients. The scores of the Body Image and Hospital Anxiety Depression scales were statistically different between patients with and without prosthesis. There was no statistical significance in the comparison of the scores of the Rosenberg Self-Esteem scale.

Conclusion: Professional rehabilitation and psychiatric support of patients after lower extremity amputations would reduce the effects of disability and provide an increase in quality of life and functional capacity.

Turkish

Başlık: Alt Ekstremite Amputasyonlarında Protez Kullanımının Sıklığı ile Beden İmajı, Depresyon, Anksiyete ve Benlik Saygısı Üzerine Etkileri

Anahtar kelimeler: Amputasyon, protez kullanımı, depresyon, beden imajı, benlik saygısı

Amaç: Amputasyon; kişinin hayatında dış görüntüsünü değiştiren, hareket özgürlüğünün kaybına neden olan ve benlik saygısını azaltan trajik bir olaydır. Çalışmamızın amacı, alt ekstremite amputasyonu geçiren hastaların sonrasında protez kullanımlarını değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmamıza 2003-2011 yılları arasında alt ekstremite amputasyonu geçirmiş ve kendilerine ulaşılabilen 92 hasta alındı. Hastaların sosyodemografik özellikleri sorgulandıktan sonra protez kullanan ve kullanmayan hastalar Beden İmajı Ölçeği, Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği testleri ile değerlendirildi.

Bulgular: Çeşitli nedenlerden dolayı alt ekstremite amputasyonu uygulanmış 92 hastanın ortalama yaşları 67,80±16,01 ve %74’ü erkek, %26’sı kadın idi. Hastaların %53’ü diz altı amputasyonu, %13’ü diz dezartikülasyonu ve %34’ü diz üstü amputasyonu geçirmişlerdi. Tüm hastalar içinde ise sadece %23’ü protez kullanmaktaydı. Protez kullanan ve kullanmayan hastaların beden imajı ve hastane anksiyete depresyon ölçek puanları karşılaştırıldığında fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Rosenberg benlik saygı ölçeği puanları karşılaştırılmasında ise istatistiksel olarak anlamlılık saptanmadı.

Sonuç: Alt ekstremite amputasyonu sonrasında hastalara uygulanacak gerekli profesyonel rehabilitasyon ve psikiyatrik desteğin, kişinin özürlülüğünün etkisini azaltacağını, toplumdaki yaşam kalitesini ve fonksiyonel kapasitesinin artmasını sağlayacağına inanıyoruz.