Postmenopozal Osteoporozda Raloksifen, Alendronat ve Risedronat Tedavilerinin Lipid Profili Üzerine Olan Etkileri
2 Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniği, İstanbul, Türkiye
Amaç: Raloksifen 60 mg/gün, alendronat 70 mg/hafta ve risedronat 35 mg/hafta kullanımının bir yıl sonunda total kolesterol (TOT-C) (mg/dl) ve serum trigliserid (TG) (mg/dl) düzeylerine etkisini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Polikliniği’ne başvuran 127 hastanın femur boynu ve L2-L4 kemik mineral yoğunluğu (KMY) (g/cm2) ölçüldü. Hastaların yaş, boy, kilo, menopoz yaşı, sigara ve alkol kullanımları kaydedildi. Birinci grupta (raloksifen) 36, ikinci grupta (alendronat) 47 ve üçüncü grupta (risedronat) 44 hasta yer aldı (yaş ortalamaları sırasıyla 62±7, 62,6±8, 63,6±6 yıl). Her üç grup da aldıkları ilaçlara ek olarak kalsiyum 1200 mg/gün ve D vitamini 800 İÜ/gün aldı. Hastaların çalışma başlangıcında ve 1 yıl sonrasında serum TOT-C ve serum TG değerleri ölçüldü.
Bulgular: Her üç grupta da ciddi bir yan etki görülmedi. Her üç grup arasında demografik özellikler, L2-L4 ve femur boynu KMY (g/cm2) değerleri arasında fark saptanmadı. Serum TOT-C düzeyleri her üç grupta da hafif düzeyde yüksek iken serum TG değerleri normal sınırlardaydı. Bir yıl sonunda serum TOT-C ve TG değerlerinde gerek grup içi gerekse gruplar arası fark saptanmadı.
Sonuç: Postmenopozal osteoporoz tedavisi için uygulanan raloksifen, alendronat ve risedronat bir yıl sonunda serum TOT-C ve serum TG üzerine etki etmemiştir.
Keywords : Postmenopozal osteoporoz, kolesterol, trigliserid, raloksifen, alendronat, risedronatr