Amaç: Fibromiyalji sendromu (FS) hastalarında depresyon ve klinik parametreler arasındaki ilişkiyi araştırmak, depresyon sıklığını ve sosyal uyumu sağlıklı kontrollerle karşılaştırmaktır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 18-55 yaş arası, 1990 American College of Rheumatology kriterlerine göre FS tanısı almış 37 kadın alındı. Depresyon tanısı DSM IV kriterlerine göre kondu. Psikolojik durum Hamilton Anksiyete Skalası ve Hamilton Depresyon Skalası ile değerlendirildi. Sosyal uyumu değerlendirmek için Sosyal Uyumu Değerlendirme Ölçeği kullanıldı. Klinik değişkenler vizüel analog skalaya göre ağrı, yorgunluk, uyku problemi ve hastanın sağlık durumunu değerlendirmesinden oluştu. Total miyaljik skor her bir hassas nokta için 0-3 arası skala kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: FS’li hastalarda eşlik eden depresyon oranı kontrol grubundan anlamlı olarak yüksekti (p<0,001). 25 hastada klinik depresyon bulunmazken, 12 hasta DSM IV’e uygun olarak depresif hastalık tanısı aldı. Depresyonu olan ve olmayan hastalar arasında ağrı, yorgunluk, uyku bozukluğu, hassas nokta sayısı gibi klinik parametrelerde, sosyal fonksiyonlar ve dizabilite skorlarında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Diğer yandan FS’li hastalar normal kontroller ile karşılaştırıldığı zaman anlamlı olarak daha düşük sosyal uyum sergilediler (p<0,001). Ek olarak, FS’li hastalar kontrollerden anlamlı olarak daha yüksek anksiyete ve depresyon skorlarına sahiptiler (sırasıyla p<0,001 ve p<0,01).

Sonuç: Bizim sonuçlarımız FS ve depresif hastalık birlikteliğinin sık olduğunu ve bu birlikteliğin FS’nin temel belirtilerinden bağımsız olabileceğini göstermektedir. Bununla birlikte FS’li hastalar sosyal uyumda anlamlı azalma sergilemektedirler.